ویچت و فیلترینگ
ویچت فیلتر شد٬ یه عده خوشحال شدن یه عده ناراحت٬ مشخصاً دلیل فیلتر شدن این اپلیکیشن این نیست که اتفاق خاصی میفتاد چون تا وقتی دنیا هست مسنجرهای دیگه‌ای هم خواهند بود که همین کارکرد رو داشته باشند. بیشتر این قضیه مشکل برای انحصار شرکت‌های مخابراتی پیش آورد که ممکن خواهد بود از سود این شرکت‌ها کم کند.
واکنش خیلیا نسبت به فیلتر ویچت نشون داد، هنوز طرفدار آگاه سازی نیستیم، می‌خوایم برا بقیه تصمیم بگیرم و بگیم چی خوبه چی بده٬ و دقیقاً همون فکری که فیلترچی داره٬ فقط نوع دیدگاه فرق داره. پدیده فیلترینگ یا خوب یا بده. نمی‌توان گفت من استفاده می‌کنم و دوستش دارم٬ نباید فیلتر باشه سرویسی که من خوشم نمیاد یا دیگران استفاده می‌کنند باید فیلتر بشه.
اما یه تصوری از ویچت در باور عموم وجود دارد که فکر می‌کنن افرادی که عضو هستند دچار فساد اخلاقی هستند (البته طبعاً از دیدگاه خودشون چون نسبیه این قضیه)٬ یه چیزی مثل چت کردن٬ که وقتی ۲شب اگه پای کامپیوتر باشی اولین باور عموم اینه که داری با کی چت میکنی؟ چرا؟ چون تمام رسانه‌ها و آدم‌های دور و بر اولین فکری که در مورد کاربرد این نرم‌افزار یا وسیله داشته رو بازگو کردن و همه گیر شده.
در این که این نوع مسنجر/شبکه‌های اجتماعی توی دنیا (و طبعاً ایران) معروف شدن شکی نیست. اما واقعاً چرا؟
به نظر من جوابش چند قسمتیه:
- هویت نسبتاً پهنان هر چند حریم
- جذابیت تکنولوژی مثل nearby و امکان talk
- کاربردی فراتر از مسنجر روی موبایل
انسان نیاز به ارتباط داره٬ نمی‌تونه همیشه توی خونه بشینه و با هیچکسی حرف نزنه٬ این مهم‌ترین مشخصه است٬ «اجتماعی بودن». آدم ها لازم دارن حرف بزنن، دوست پیدا کنن و صحبت کنن٬ تفریح کنن٬ بیرون برن و خیلی کارا بکنن.
اما بذارید جامعه رو یه بررسی کنیم٬ کجا این آدما باهم آشنا میشن؟ مهمونی؟ دانشگاه؟ خیابون؟ کلاس؟ اینترنت؟ کجا؟ در جامعه ای که از کودکی حتی بچه‌ها از هم جدا میشن و تو ذهنشون میره که نباید کنار هم قرار بگیرن و پلیس توی خیابون ایستاده تا افرادی که این آموزش رو گوش نکردن دستگیر کنه، چه روشی پیشنهاد می‌کنید؟
یک روش نسبتاً ناشناس و بی‌دردسر در اینترنت با فردی که مثل خودت می خواد با یکی حرف بزنه؟ همه ما توی مسنجرهای مختلف چه ویچت چه هرچیز دیگه‌ای گپ زدیم٬ صحبت کردیم٬ تبادل عکس کردیم و خیلی کارای دیگه٬ گپ‌های جالب مثل همون کاری که باید اس‌ام‌اس بدیم یا تماس بگیریم٬ فقط بردیمش رو بستر اینترنت ولی این روش یه تفاوت داشت و چیزی نیست جز اینکه شما می‌تونید با خیلیا ارتباط داشته باشید بدون داشتن شماره طرف و راحت میشه اطرافیان رو بلاک کرد. ویچت و مسنجرهای مشابه٬ تا جایی که می‌دونم ابزاریه برای گپ زدن با کسانی که اونها رو می‌شناسید یا می‌خواهید آشنا شی٬ به نوعی چت بر با پرایوسی بیشتر و دسترسی کمتر و البته مشخصه که این امکان توانایی این رو خواهد داشت که به دوستی و دیدن‌‌های بیشتر برسه، مثل دوستی فیسبوک یا تو ایستگاه اتوبوس یا تو خیابون و جاهای مختلف٬ هیچ فرقی نداره. از طرفی وایبر و واتس‌اپ و ابزارهای مشابه هم برای آشنایان مصرف خواهد داشت یعنی دیگه شما این افراد رو می‌شناسید٬ خارج از وب هم دسترسی بهشون دارید.
از طرفی یه سری امکانات جدید ارائه شدن که باعث تمایز اونها با بقیه مسنجرها شده٬ مثلاً شما می‌تونید جای اینکه یک سره تایپ کنید حرف بزنید و بفرستید برای طرف٬ خیلی راحت‌ترید (طبعاً صدای دو طرف هم مشخص میشه) و چیزی مثل nearby بیشتر جنبه سرگرمی و کنجکاوی داره٬ حالا کی هست دور و برمون؟ و این موارد باعث میشه که خیلیا بخوان تست بکنن و بمونن تو این شبکه.
ویچت فقط یه مسنجر ساده نبود٬ یه سری قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی رو به طور خلاصه و جالب توی سیستمش داشت که به شما امکان اجتماعی بودن رو می‌داد مثل گذاشتن عکس٬ استتوس و دیگر موارد همانند فیسبوک و بقیه شبکه‌های اجتماعی در کنارش این شبکه امکان گفتگو رو فراهم کرده بود. شباهتش به فیسبوک زیاده واقعاً ولی یه فرقی داره اون هم اینه که شما تو ویچت خیلی رودروایسی ندارید٬ همکاراتون و دوستای دبستانتون شما رو ندارن و شما راحت‌ترید تو این مورد که خیلی حریم خصوصیتون به خطر نمیفته. و واقعاً تو وضعیت فعلی که اغلب دسترس به اینترنت و موبایل دارن خیلیا ترجیح میدن پای موبایل سرگرم بشن تا لپ‌تاپشون رو باز کنن و شروع کنن به وب‌گردی٬ معتاد تلفن‌همراهی شدن که حالا قابلیت اجتماعی – بدون فیلتر – با امکانات جالب داره و همین موارد باعث میشه زمان زیادی رو پای این مسنجر بگذرونید.
الان هم با فیلتر شدنش که بیشتر دلیلش احتمالاً حمایت از تولید ملی بود (خبر در پارسیش)٬ باز هم خیلی اپلیکیشن‌هایی هستن یا به وجود میاد که این کار رو بکنن٬ فقط این کاربران ایرانی هستند که از این شبکه به اون شبکه جابجا خواهند شد.
